Υπάρχουν λόγοι που ως έθνος μας βύθισαν και μας βυθίζουν. Άρα όμως υπάρχουν και τρόποι για να αρχίσουμε να κολυμπάμε προς την επιφάνεια; Το παρακάτω απόσπασμα του φιλόσοφου και δάσκαλου Στέλιου Ράμφου έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Την διαφορά δεν κάνουν οι άγνωστοι ως άγνωστοι. Η διαφορά έχει να κάνει μ’ εκείνους οι οποίο αυτή την ώρα θα πάρουν επάνω τους μία στρατηγική αλληλεγγύης. Έρχεται μια κρίση η οποία θα χτυπήσει πάρα πολλούς ανθρώπους. Εκείνοι οι οποίοι μπορούν να πάρουν επάνω τους την στρατηγική αλληλεγγύης, αυθόρμητα στο τόπου που ζουν, εκείνοι μπορεί να διεκδικήσουν μια διαφορετική μοίρα για τους ίδιους και για τους άλλους. Γιατί; Διότι στο βάθος, το βαθύτερο ψυχολογικό και πνευματικό κοίτασμα που χαρακτηρίζει την πολιτική μας συνθήκη είναι η αδιαφορία ως ριζικό, ψυχικό και πολιτικό στοιχείο. Η αδιαφορία ή θα βρει απέναντί της στρατηγική αλληλεγγύης ή θα καταστρέψει τον τόπο.
Επομένως, οι προϋποθέσεις μίας σημερινής μεταλλάξεως έχουν να κάνουν με ένα βαθύτερο συνδυασμό πραγματικής συνθήκης οργής με κατεύθυνση και ενός σαφούς ψυχικού στόχου. Απέναντι στην μηδενιστική αδιαφορία, την οποία εισπράττουμε ή καλλιεργούμε ζητώντας κάθε φορά το βόλεμα και βασιζόμενοι ακριβώς στον βαθύ μηχανισμό της πελατειακής σχέσεως που συντηρεί το σύστημα, μπορεί να στηριχθεί μια αυθόρμητη κίνηση εκ των κάτω, που ακριβώς θα ανατρέψει στην λογική του αλλά κσι στην καθημερινότητά του τη δύναμη αυτού του συστήματος
(…)
Εκ των πραγμάτων ή στρατηγική αλληλεγγύης θα διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για την επανασυγκόλληση ενός καταθρυματισμένου ψυχισμού, ο οποίος στην απελπισία του δεν είναι έτοιμος, αλλά θα είναι ίσως σε μερικούς μήνες, να επιστρέψει ελλείψει πλέον λύσεως εκεί από όπου ξεκίνησε.
Απόσπασμα από το βιβλίο του «H λογικής της παράνοιας» Εκδόσεις Αρμός
Πηγή: Jenny.gr
Την διαφορά δεν κάνουν οι άγνωστοι ως άγνωστοι. Η διαφορά έχει να κάνει μ’ εκείνους οι οποίο αυτή την ώρα θα πάρουν επάνω τους μία στρατηγική αλληλεγγύης. Έρχεται μια κρίση η οποία θα χτυπήσει πάρα πολλούς ανθρώπους. Εκείνοι οι οποίοι μπορούν να πάρουν επάνω τους την στρατηγική αλληλεγγύης, αυθόρμητα στο τόπου που ζουν, εκείνοι μπορεί να διεκδικήσουν μια διαφορετική μοίρα για τους ίδιους και για τους άλλους. Γιατί; Διότι στο βάθος, το βαθύτερο ψυχολογικό και πνευματικό κοίτασμα που χαρακτηρίζει την πολιτική μας συνθήκη είναι η αδιαφορία ως ριζικό, ψυχικό και πολιτικό στοιχείο. Η αδιαφορία ή θα βρει απέναντί της στρατηγική αλληλεγγύης ή θα καταστρέψει τον τόπο.
Επομένως, οι προϋποθέσεις μίας σημερινής μεταλλάξεως έχουν να κάνουν με ένα βαθύτερο συνδυασμό πραγματικής συνθήκης οργής με κατεύθυνση και ενός σαφούς ψυχικού στόχου. Απέναντι στην μηδενιστική αδιαφορία, την οποία εισπράττουμε ή καλλιεργούμε ζητώντας κάθε φορά το βόλεμα και βασιζόμενοι ακριβώς στον βαθύ μηχανισμό της πελατειακής σχέσεως που συντηρεί το σύστημα, μπορεί να στηριχθεί μια αυθόρμητη κίνηση εκ των κάτω, που ακριβώς θα ανατρέψει στην λογική του αλλά κσι στην καθημερινότητά του τη δύναμη αυτού του συστήματος
(…)
Εκ των πραγμάτων ή στρατηγική αλληλεγγύης θα διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για την επανασυγκόλληση ενός καταθρυματισμένου ψυχισμού, ο οποίος στην απελπισία του δεν είναι έτοιμος, αλλά θα είναι ίσως σε μερικούς μήνες, να επιστρέψει ελλείψει πλέον λύσεως εκεί από όπου ξεκίνησε.
Απόσπασμα από το βιβλίο του «H λογικής της παράνοιας» Εκδόσεις Αρμός
Πηγή: Jenny.gr
No comments:
Post a Comment