Με αφορμή το ρεπορτάζ της «Κ», «Το πέταγμα της πεταλούδας», η ασθενής Π. (τα στοιχεία της υπάρχουν στη διάθεση της εφημερίδας) θυμήθηκε και μας έστειλε αυτή τη μικρή ιστορία:
Ένας ιατρός που έφυγε από τη ζωή στις αρχές της χρονιάς είχε αναβάλει το 2018 την προγραμματισμένη μου επίσκεψη ρουτίνας για μία Ρομά. Ήταν νεαρή, και όμως γινόταν μητέρα για τρίτη φορά. Αυτή η φορά, όμως, δεν ήταν σαν τις άλλες. Είχε γεννήσει, αλλά εξακολουθούσε να πονά. Αιμορραγούσε, είχε πυρετό. Ελάχιστα είχε δει τον νεογέννητο γιο της. Είχε και δύο κόρες που τις λάτρευε, όπως και το μπαμπά τους. Λαχταρούσε να του χαρίσει τον γιο που τόσο επιθυμούσε. Προσευχήθηκε στην Παναγία κι αυτή, σαν μάνα, άκουσε την προσευχή της. Όμως ένιωθε αδύναμη. Λαχταρούσε να τον κρατήσει αγκαλιά, αλλά δεν μπορούσε.
Ο άντρας της ήταν συνέχεια δίπλα της, κάτι δεν πήγαινε καλά. Αιμορραγούσε όλο και πιο πολύ τις επόμενες ημέρες. Οι γιατροί πηγαινοέρχονταν ανήσυχοι. Συνέστησαν έλεγχο με υπερήχους. Επρεπε να την πάνε στο διπλανό νοσοκομείο. Δεν ήθελε πάλι εξετάσεις, πάλι πόνο. Ας την αφήσουν ήσυχη, έχει ο Θεός. Πράγματι, είχε ο Θεός. Την εξέτασε ο κ. Καθηγητής. Ηρθε ο ίδιος εκεί, δεν άφησε κανέναν ειδικευόμενο. Το περιστατικό ήταν σοβαρό, το ίδιο κι αυτός. Συνήθως η διάγνωσή του ήταν μια εύκολη υπόθεση, όχι αυτή τη φορά.
