Και απ' ό,τι φαίνεται, δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν το εγχείρημά τους ούτε τώρα που το συμβούλιο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας τους καλεί να γίνουν νομικό πρόσωπο.
Η Μαρία Πετινάκη είναι 32 ετών, αρχιτέκτονας το επάγγελμα, κάτοικος του Ψυρή και υποστηρίζει πως αυτή θα είναι η επόμενη κίνηση για να εξασφαλίσουν τη χρήση αυτού του οικοπέδου. «Είναι σημαντικό να αξιοποιούνται από τους ίδιους τους κατοίκους χώροι εγκαταλειμμένοι της πόλης που με τη φροντίδα αλλάζει η όψη τους».
Η έκταση των 300 τ.μ. που ξεκίνησαν να καλλιεργούν οι κάτοικοι του Ψυρή δεν θέλουν να είναι η μοναδική που θα φροντίζουν. «Θέλουμε να ζητήσουμε από τον δήμο να δοθούν και άλλες μικρές εκτάσεις για να τις καλλιεργούν κυρίως ομάδες που δεν έχουν εισοδήματα. Η κοινωνική αλληλεγγύη είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ».
Στο Πάρκο Τρίτση
Αν και τα περυσινά σχέδια που προέβλεπαν να δοθεί μια έκταση σε απόρους και ανέργους δεν προχώρησαν, εν τούτοις η ομάδα Εθελοντών του Πάρκου Τρίτση δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια.
Ο Σταύρος Μηλιώνης είναι ο πρόεδρος της Εθελοντικής Ομάδας που διαχειρίζεται το αγρόκτημα στο Πάρκο Τρίτση και εξηγεί ότι η αναβολή αυτή οφείλεται στη συγχώνευση των Οργανισμών Πάρκου Τρίτση Ελαιώνα και Κηφισού. «Ακόμη δεν έχει ορισθεί το σταθερό διοικητικό συμβούλιο που θα διαχειριστεί τον νέο οργανισμό που θα μπορεί να προχωρήσει σε αποφάσεις. Ετσι καθυστερεί και η δημιουργία του αρχικού σχεδίου. Παρ' όλα αυτά η ομάδα των εθελοντών καλλιεργούμε 1 στρέμμα μέσα στο οποίο έχουμε βάλει τα καλοκαιρινά κηπευτικά. Υπάρχουν 400 στρέμματα που αν κάθε οικογένεια πάρει 50 τ.μ. για τον κήπο της μπορεί η γη να φτάσει για περισσότερες από 7.500 οικογένειες. Θα είναι μια πολύ σημαντική κοινωνική προσφορά».
Στη Γεωπονική Σχολή
Η επαφή των παιδιών της με τη
φύση ήταν ο λόγος που η Δήμητρα Σκέμπερη, δημόσια υπάλληλος το
επάγγελμα, θέλησε να δημιουργήσει τον δικό της λαχανόκηπο.
Οταν η Γεωπονική Σχολή Θεσσαλονίκης ανακοίνωσε ότι θα διαθέσει σε 300 οικογένειες από 100 τ.μ. για να καλλιεργήσουν τα δικά τους λαχανικά η κ. Σκέμπερη είδε ότι ήταν μια ευκαιρία όχι μόνο για να εξασφαλίσει μια δημιουργική απασχόληση για την ίδια αλλά και για να μπορέσει να ελέγξει περισσότερο την ποιότητα της διατροφής για την οικογένειά της.
«Είναι πολύ σημαντικό να καλλιεργήσεις και να παράγεις την τροφή σου ο ίδιος. Αυτό προσπαθώ να το περάσω και στα παιδιά μου που σε αυτή την ηλικία - η Εβελίνα είναι 7 και ο Μάριος 5 ετών - το βλέπουν σαν παιχνίδι. Σίγουρα όμως εξοικειώνονται με τη διαδικασία της καλλιέργειας». Από τα 100 τ.μ. που της παραχώρησε η Γεωπονική Σχολή αντί 120 ευρώ τον χρόνο η κ. Σκέμπερη έχει φυτέψει τα 50 τ.μ. με καλοκαιρινά λαχανικά. «Η παραγωγή είναι τόση που φτάνει όχι μόνο για την οικογένειά μου αλλά χαρίζω στους φίλους μου. Τα υπόλοιπα 50 τ.μ. θα τα καλλιεργήσουμε το φθινόπωρο και θα αφήσουμε την καλοκαιρινή έκταση να ξεκουραστεί».
Στο Μαρούσι
Τον δικό τους λαχανόκηπο απέκτησαν 40 οικογένειες του Δήμου Αμαρουσίου από τις αρχές Απριλίου. Με την πρωτοβουλία αυτή γίνεται προσπάθεια αξιοποίησης των ελεύθερων χώρων και μετατροπή τους σε δημοτικούς λαχανόκηπους. Η έκταση της καλλιεργήσιμης αυτής γης είναι 2.000 τ.μ. τα οποία δόθηκαν κυρίως σε ανέργους και χαμηλοσυνταξιούχους. Οπως λέει ο δήμαρχος Αμαρουσίου κ. Πατούλης «με την κίνηση αυτή θέλαμε να δώσουμε έναν κοινωνικό χαρακτήρα στην προσπάθεια και να βοηθήσουμε τις ασθενείς ομάδες του δήμου».
Μία από τις οικογένειες που καλλιεργεί σε αυτή την έκταση το δικό της κομμάτι είναι του Βασίλη Χαρατζόγλου, που είναι άνεργος τεχνικός κινηματογράφου.
«Το να περιορίσω τα έξοδα του οικογενειακού προϋπολογισμού ήταν ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους υπέβαλα αίτηση για να αποκτήσω αυτή την έκταση. Αν και ακόμη είμαι στην αρχή, υπολογίζω ότι από τα κηπευτικά που καλλιεργώ σε λίγο καιρό δεν θα χρειάζεται να πηγαίνω στη λαϊκή. Εχω φυτέψει ντομάτες, κολοκύθια, μελιτζάνες, ρόκα».
Ζωή Λιάκα
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
No comments:
Post a Comment