Με μπούσουλα το Ιντερνετ, ο Κώστας Γκολέμης, ελεύθερος επαγγελματίας, δημιουργός γραφικών και διαφημιστικών σποτ (οn line post production house), και η βιολόγος σύζυγός του, Στεφανία Στάικου, αφιερώνουν πολύ χρόνο σε ιστοσελίδες σχετικές με καλλιέργειες αλλά και σε σχετικά με την αγροτική παραγωγή βιντεάκια στο YouTube. Η εύκολη πρόσβαση σε ένα τεράστιο όγκο πληροφοριών βοήθησε το νεαρό ζευγάρι να μετουσιώσει την αγάπη του για τη γη σε οργανωμένη γνώση.
Μια και το εργασιακό περιβάλλον του Κώστα βασίζεται αποκλειστικά στους υπολογιστές, τα «εργαλεία» υπήρχαν ήδη. Και η διάθεση; Περισσεύει.
Μπροστά στη μικρή τους μονοκατοικία, στα Γλυκά Νερά, το μποστάνι. Καμιά 40αριά τ.μ., «δουλεμένο». «Περιοριζόμαστε στα χαμηλά, γιατί δεν είναι δικό μας το σπίτι», εξηγούν. Η επιθυμία τους για καλλιέργεια της γης, μεγαλύτερη από τη διαθέσιμη έκταση, γι’ αυτό νοίκιασαν και το διπλανό οικόπεδο, 300 τ.μ. Προλαβαίνουν αντιδράσεις: «Δείχνει κάπως παραμελημένο λόγω μωρού, όμως βάζουμε μπροστά να το φτιάξουμε ξανά», μοιάζουν να απολογούνται.
Πράγματι, η έλευση της ηλικίας ενάμισι έτους, σήμερα, κόρης τους μπορεί να είχε ως συνέπεια να «εξοστρακιστεί» ο μπαμπάς Κώστας από το σπίτι, το οποίο αποτελούσε μέχρι πρότινος την εργασιακή του βάση και να εγκατασταθεί σε γραφείο εκτός, με αποτέλεσμα να χαθεί η δυνατότητα συνεχούς παρακολούθησης των καλλιεργειών του, όμως το μάτι του εξακολουθεί να είναι… ακοίμητο: «Μπορεί να είμαι απασχολημένος και 16 ώρες την ημέρα, αλλά πάντα θα ξεκλέψω χρόνο για το μποστάνι. Ετσι αποφορτίζομαι. Αλλωστε υπάρχουν και τα Σαββατοκύριακα».
Οι καλλιέργειες δεν σταματούν εκεί. Στο εσωτερικό του σπιτιού, ένα παλιό πέρασμα έχει μετατραπεί σε φυτώριο: λιλιπούτεια γλαστράκια «εγκυμονούν» τα σπόρια. Στις ετικέτες, είδος και ημερομηνία. Ενα μικρό ραδιοφωνάκι από πάνω «για παρέα», και ο απαραίτητος εξοπλισμός: ειδικές λάμπες, ανεμιστηράκι, μπουκάλι που μετατράπηκε σε «μπιμπερό» ποτίσματος, ψεκαστήρες.
Μόνο με κομπόστ
Για τη μικρή παραγωγή τους, κοπιάζουν και οπλίζονται με υπομονή: «Δεν μπορείς να επισπεύσεις τίποτε. Ολα θέλουν τον χρόνο τους» λένε. Αρχή των νεαρών καλλιεργητών, η αποφυγή κάθε είδους χημικών ουσιών - ειδικά τώρα με το παιδί: «Μοναδικό λίπασμα που χρησιμοποιούμε είναι το κομπόστ, αξιοποιώντας τα οργανικά υλικά που παράγονται στο σπίτι», θα πει η Στεφανία. Αγοράζουν όμως και έτοιμο κομπόστ από το εξωτερικό. «Δυστυχώς, στο ελληνικό, βρήκαμε πλαστικό ή κουτάκια κόκα κόλα. Ετσι, στραφήκαμε στο γερμανικό αν και είναι τρεις φορές ακριβότερο», επισημαίνει ο Κώστας.
Με ποιο άλλο τρόπο αξιοποιούν τις δυνατότητες του Διαδικτύου; «Τις περισσότερες φορές εμπιστευόμαστε το www.suttons.com.uk, ένα από τα μεγαλύτερα φυτώρια on line», εξηγούν. Αλλά δεν περιορίζονται στους σπόρους: «Επειδή ο Κώστας τρελαίνεται για διάφορα γκατζετάκια ή εργαλεία, τα παραγγέλνει κι ας είναι περιττά», τον προδίδει η Στεφανία. Ο ίδιος ομολογεί το «ψώνιο» του: «Με 100 δολάρια, έφερα από την Αμερική ένα μηχανάκι που γεμίζεις χώμα και πατώντας το κάτω, το μετατρέπει σε τέσσερις κύβους για να φυτέψεις τον σπόρο, αποφεύγοντας έτσι το πλαστικό. Εφερα επίσης ειδικές λάμπες LED για το θερμοκήπιο, διαφορετική για κάθε στάδιο του φυτού ή ένα χαλάκι με ηλεκτρισμό, για να διατηρούνται οι σπόροι ζεστοί. Μέχρι βερμικουλίτη έφερα, ένα ορυκτό που βοηθάει τον σπόρο να δυναμώσει. Περίπου 300 δολάρια δώσαμε για έναν αποξηραντή από την Αυστραλία, ώστε να αφυδατώνουμε λαχανικά και βότανα - έχουμε δικές μας σούπες, όλο τον χρόνο».
Αξίζει να καλλιεργεί κανείς τα δικά του οπωροκηπευτικά; «Το φρεσκοκομμένο είναι “όλα τα λεφτά”. Η γεύση, πραγματικά “δυνατή” - είναι σαν “πολλά μαζί”» δηλώνει η Στεφανία και σε επίρρωση των λεγόμενών της, ο Κώστας προσθέτει: «Εχουν φάει φίλοι μας καροτάκια babies δικής μας παραγωγής και είπαν “καληνύχτα”!».
«Όπως όταν γεννούν η γάτα και ο σκύλος...»
«Πώς χαίρονται τα παιδιά με τα γεννητούρια της γάτας ή του σκύλου; Αυτό ακριβώς συμβαίνει σπίτι κάθε φορά που έχουμε παραγωγή», αρχίζει να λέει γεμάτος καμάρι ο κ. Αντώνης Μιχαηλίδης, καθηγητής Φυσικής με άριστες γνώσεις μετεωρολογίας, πατέρας δύο παιδιών και φανατικός «ερασιτέχνης» αγρότης.
Η ενασχόλησή του με τη γη ξεκίνησε προ εικοσαετίας κι όταν βρίσκεται στον κήπο, ξεχνάει κυριολεκτικά όλα του τα προβλήματα, όπως μας εκμυστηρεύεται. Εγκατεστημένος στο Πικέρμι, ο κ. Μιχαηλίδης αξιοποιεί μέρος της συνολικής έκτασης για καλλιέργειες: «Σε 100 τ.μ., χρησιμοποιώ τα 50 τη μια χρονιά, τα 50 την επόμενη. Το έδαφος χρειάζεται ξεκούραση».
«Στριμωγμένος» τα Σαββατοκύριακα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων τον χειμώνα, ο ερασιτέχνης αγρότης αναγκαστικά καταφεύγει στα «εύκολα»: μαρούλι, κρεμμύδι, ενίοτε μπρόκολα ή κουνουπίδια. Το καλοκαίρι όμως το κτήμα τον απορροφά, ενώ ο ίδιος... υποκαθιστά τον μανάβη: «Βάζω τα πάντα». Δεχόμενος αδιαμαρτύρητα την αναπόφευκτη δέσμευση: «Εχω γυρίσει από διακοπές για να ποτίσω - ακόμη και στα αυτοματοποιημένα, κάτι μπορεί να συμβεί».
Οσο για την παραγωγή; «Αρκετή για να δίνω σε συγγενείς και γείτονες, ενώ στις επισκέψεις, δεν ντρέπομαι να πάω πεσκέσι το δικό μου προϊόν. Χωρίς ίχνος χημικών, η γεύση τους είναι ανώτερη. Εξάλλου, ούτε εγώ δέχομαι κάτι υποδεέστερο γευστικά».
Τα λάθη, δεν λείπουν: «Οταν ράντισα τις ντομάτες μου για τον τετράνυχο με ένα μείγμα που διάβασα στο Ιντερνετ, συνέβη η καταστροφή. Πλέον, πειραματίζομαι με ποικιλίες, ανταλλάσσω σπόρους με φίλους - κορυφαία γεύση η ντομάτα από το Μαρκόπουλο, η λεγόμενη “μπατάλα”: η νοστιμότερη και πιο άσχημη στην εμφάνιση!».
Βασιλική Χρυσοστομίδου
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
* Ευχαριστούμε Στρατηγέ ε.α. Θοδωρή Μ. για το άρθρο!
No comments:
Post a Comment