Τα άγρια άλογα επιστρέφουν στο Σούλι

Αυξάνονται και πληθύνονται τα άγρια άλογα του Σουλίου, που έφτασαν αισίως τα 110. Μέλη της περιβαλλοντικής οργάνωσης Σουλιώτικη Συμπολιτεία έκαναν πρόσφατα καταμέτρηση και με χαρά ανακάλυψαν πως ο πληθυσμός τους, που αποδεκατίστηκε πριν από μερικά χρόνια από την παγωνιά και το χιόνι, επανακάμπτει, καθώς ανάμεσά τους υπάρχουν και πολλά νεαρά πουλάρια.

"Το 2005 μετρήσαμε μόλις 49 άγρια άλογα, το 2008 ο αριθμός τους αυξήθηκε στα 82 και φέτος έφτασε στα 110 ζώα, τα οποία ζουν χωρισμένα σε 9 κοπάδια, ενώ από πληροφορίες ξέρουμε πως τη δεκαετία του '50 κόντευαν τα 200", δήλωσε στο "Εθνος" ο πρόεδρος της Σουλιώτικης Συμπολιτείας, Νίκος Στράτης, ένας άνθρωπος που χρόνια τώρα αγωνίζεται για τη διάσωση και την προστασία τους.

Μέσω της περιβαλλοντικής οργάνωσης ζήτησε από το πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης τέσσερις θέσεις για άτομα με πεντάμηνες συμβάσεις, τα οποία θα συντηρήσουν τα στέγαστρα και θα καθαρίσουν τις ποτίστρες, έτσι ώστε τα άγρια άλογα να βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο τον χειμώνα που έρχεται. Στην οροσειρά του Σουλίου ο καιρός είναι εξαιρετικά βαρύς, με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και χιόνι για αρκετούς μήνες, ενώ είναι νωπές ακόμη οι μνήμες από τη φοβερή κακοκαιρία το 2004, που αποδεκάτισε τα άγρια άλογα και τουλάχιστον 100 κουφάρια, από γέρικα και πολύ νεαρά ζώα, εντοπίστηκαν την άνοιξη του επόμενου χρόνου, όταν έλιωσαν τα χιόνια.

Το 2008 και ύστερα από πιέσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων τοποθετήθηκαν δύο μεγάλα στέγαστρα για την προστασία των αλόγων, στο Λιβάδι και στη Λούτσα Σουλίου, αυτά όμως είναι παρατημένα και ουδέποτε τα πλησίασαν τα άλογα.

Επιπλέον οι ποτίστρες είναι γεμάτες μπάζα, έχουν χρόνια να καθαριστούν και να επισκευαστούν.

"Πρέπει να προλάβουμε τον χειμώνα. Χρειάζεται να συντηρηθούν άμεσα τα στέγαστρα και οι ποτίστρες και στη συνέχεια να βρούμε έναν τρόπο να πλησιάσουμε τα άλογα και να τους δείξουμε τα σημεία. Αν αρχίσει να χαλάει ο καιρός, θα είναι πολύ αργά", μας είπε ο κ. Στράτης, σπεύδοντας να διαψεύσει φήμες των τελευταίων ημερών, σύμφωνα με τις οποίες εθεάθησαν αθίγγανοι στην περιοχή, οι οποίοι προσπαθούσαν να πιάσουν άγρια άλογα και να πωλήσουν το κρέας τους στην Ιταλία ή άλλες που έκαναν λόγο για ζώα που κατασπαράχτηκαν από λύκους.

Η ράτσα
Αντιπροσωπευτική φυλή της Πίνδου
Τα άγρια άλογα του Σουλίου ανήκουν στη φυλή της Πίνδου, που είναι η πλέον αντιπροσωπευτική του ορεινού τοπίου.

Είχαν εγκαταλειφθεί από τους ιδιοκτήτες τους πριν από χρόνια και έμαθαν να επιβιώνουν κάτω από ακραίες καιρικές συνθήκες. Σιγά σιγά πέρασαν από το καθεστώς εξημέρωσης σε ημιάγρια κατάσταση και σήμερα είναι εντελώς άγρια, ενώ δεν μπορούν να ζήσουν σε περιορισμένο χώρο.

Είναι χαρακτηριστικό πως τα άλογα αυτά δεν έχουν υποστεί προσμείξεις με άλλες, ξένες φυλές.
Tο ύψος ακρωμίου (το ψηλότερο σημείο της πλάτης) είναι 1,15 - 1,25 μ.

Tο σώμα τους είναι στενό, ο λαιμός και τα καπούλια αδύνατα. Tο κεφάλι τους λεπτό, εκφραστικό (ογκώδες κεφάλι έχουν άλογα νομάδων κτηνοτρόφων, που προέρχονται από διασταυρώσεις με άλογα πεδινού τύπου), η γραμμή της ράχης ευθεία και οι μηροί αδύνατοι, ενώ η χαίτη είναι άφθονη και η ουρά τους μακριά.

Συνήθως απαντώνται στις αποχρώσεις του καφέ, από το πολύ βαθύ ως το πιο ανοιχτό, ενώ σπάνια συναντά κανείς στο Σούλι και άσπρα άγρια άλογα.

Διαθέτουν μεγάλη αντοχή, είναι λιτοδίαιτα και έχουν σταθερό βάδισμα ακόμη και στα πιο δύσβατα μονοπάτια. Τα άγρια άλογα του Σουλίου ζουν στα όρια των νομών Ιωαννίνων-Θεσπρωτίας, από τη Σκάλα Παραμυθιάς ως τις Πύλες του Αδη στο Παλαιοχώρι, σε μια νοητή ευθεία μήκους 15 χιλιομέτρων στην οροσειρά του Σουλίου, η ψηλότερη κορυφή της οποίας είναι η Αλυσσός, στα 1.654 μέτρα.

Μαρία Ριτζαλέου

Πηγή: ΕΘΝΟΣ