Ένας από τους πιο επιφανείς αρχιτέκτονες ουρανοξυστών αυτήν τη στιγμή στον κόσμο είναι Έλληνας. Ο ομογενής Γιώργος Ευσταθίου με καταγωγή από το Μανάρι της Αρκαδίας, έχει βάλει -μεταξύ άλλων- την υπογραφή του ως αρχιτέκτονας και συντονιστής project στην ανέγερση του Burj Khalifa, στο Ντουμπάι, του ψηλότερου κτηρίου στον κόσμο, με 828 μέτρα ύψος.
Έχει χτίσει μερικά από τα πιο ψηλά κτίρια του πλανήτη. Ως αρχιτέκτονας και συντονιστής project σε μια από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες του κόσμου, τη SOM, έχει ταξιδέψει παντού, σε χώρες και μέρη που δύσκολα μπορεί κάποιος να φανταστεί. Το πιο ωραίο μέρος όμως, ο Γιώργος Ευσταθίου το έχει αντικρίσει στην Ελλάδα. "Η Σαντορίνη είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει. Είναι μοναδική και ανεπανάληπτη", μας λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Ο ελληνικής καταγωγής αρχιτέκτονας είναι ένας από τους κατασκευαστές του ψηλότερου κτιρίου στον κόσμο. Πρόκειται για το περίφημο Βurj Khalifa, στο Ντουμπάι, έναν ουρανοξύστη ύψους 828 μέτρων, που περιλαμβάνει 163 ορόφους με κατοικίες, 46 επίπεδα συντήρησης και 2 υπόγεια γκαράζ. Το κτίριο κόστισε περίπου 1,5 δισεκατομμύριo δολάρια και αποτελεί το στολίδι όχι μόνο του κρατιδίου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αλλά και του πλανήτη.
"Ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με το Burj Khalifa την άνοιξη του 2003, λάβαμε μέρος σε έναν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό που προέβλεπε ένα κτίριο 195 ορόφων", εξομολογείται ο Γιώργος Ευσταθίου. "Τελικά όμως διαπιστώσαμε ότι δεν θα μπορούσε να έχει τόσους ορόφους και περιοριστήκαμε στους 163. Χρειάστηκε λοιπόν να φτιάξουμε τοn φάκελο με την υποψηφιότητά μας μέσα σε δύο εβδομάδες. Το ότι μας επέλεξαν για την κατασκευή ήταν η πρώτη επιτυχία. Η ολοκλήρωση του μεγάλου αυτού έργου ήταν για εμένα ο,τι πιο σημαντικό έχω κάνει στη μέχρι σήμερα πορεία μου", υποστηρίζει. "Στα εγκαίνια ήθελα να πάρω μαζί μου τοn γιο μου, αλλά ήταν ακόμη πολύ μικρός. Πήρα λοιπόν μαζί μου ένα μικρό παιχνίδι του και φωτογραφήθηκα με αυτό στην κορυφή του κτιρίου, στην ψηλότερη ταράτσα του κόσμου!", θυμάται.
Παγκόσμιο σύμβολο
Εκτός από το deal με τους Αραβες του Ντουμπάι, ο Γιώργος Ευσταθίου υπήρξε ο επικεφαλής της ομάδας των αρχιτεκτόνων και των μηχανικών που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν το μεγαλειώδες project. Δεν ήταν το ύψος η μόνη δυσκολία που έπρεπε να αντιμετωπίσει, αλλά και το γεωλογικό ρήγμα που βρίσκεται κοντά, καθώς και τους ισχυρούς ανέμους που συχνά "πλήττουν" την περιοχή. "Για τοn λόγο αυτό, ο σχεδιασμός του κτιρίου πέτυχε να εισαγάγει πρωτοφανείς τεχνικές, αφού έπρεπε να χρησιμοποιηθούν σύνθετες υλικοτεχνικές απαντήσεις. Η βαρύτητα, η σεισμικότητα της περιοχής, ο αέρας, η θερμοκρασία και η υγρασία ήταν παράγοντες που δυσκόλευαν το έργο μας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα -όπως είναι φυσικό σε ένα κτίριο με ύψος 828 μέτρων- είναι ο αέρας. Γι' αυτό, τόσο το σχήμα του κτιρίου όσο και το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο είναι σχεδιασμένα κατά τέτοιον τρόπο ώστε να αμβλύνουν τις πιέσεις που δέχεται το κτίριο από τον αέρα", σημειώνει ο αρχιτέκτονας.
Ο σχεδιασμός ήταν τόσο αναλυτικός, ώστε οι υπεύθυνοι έχουν σκεφτεί ακόμη και τον χρόνο που κανείς μπορεί να χρειαστεί για να ανέβει από το ισόγειο στον 124ο όροφο ενός κτιρίου. Μόλις 60 δευτερόλεπτα είναι αρκετά! Αλλά οι μηχανικοί προέβλεψαν και βασικότερες "λεπτομέρειες" της κατασκευής, όπως το πώς θα πλένονται τα 25.000 παράθυρα του κτιρίου. "Επρεπε να βρούμε έναν τρόπο να καθαρίζουμε το κτίριο συχνά από την άμμο που φέρνει ο αέρας. Γι' αυτό, κατασκευάσαμε έξω από τα περισσότερα παράθυρα ένα είδος πλατφόρμας, πάνω στην οποία τα συνεργεία καθαρισμού θα μπορούν να στέκονται για να καθαρίζουν", διευκρινίζει ο κ. Ευσταθίου.
Από το Μάναρι στο Σικάγο
"Χρωστάω πολλά στη SOM, στην οποία εργάζομαι περισσότερα από 35 χρόνια", θα μας πει ο Ελληνας αρχιτέκτονας. "Χάρη σ' αυτήν έχω ζήσει ανεπανάληπτες εμπειρίες, έχω συμμετάσχει σε κτίρια που έχουν μείνει στην ιστορία και πρόκειται να συζητιούνται για πολλά χρόνια ακόμη. Ακόμη και το βραβευμένο Virginia Beach Convention Center έγινε το βασικό κτίριο ενός σαραντάχρονου σχεδίου να πρασινίσει η περιοχή και να επαναδιαπραγματευτούμε το κλασικό τοπίο της παραλιακής πόλης", επισημαίνει. "Κάθε κτίριο είναι μια νέα πρόκληση", συμπληρώνει με νόημα. Κι ενώ έχει κατασκευάσει κτίρια σύμβολα για πολλές χώρες, στην Ελλάδα δεν έχει τύχει να δουλέψει. "Είναι υπέροχο να φτιάχνεις κτίρια-σύμβολα σε ολόκληρο τον πλανήτη, που όλοι τα ξεχωρίζουν και τα θυμούνται. Στην Αθήνα, πάντως, δεν θα πρότεινα την κατασκευή ενός ουρανοξύστη, αφού η ελληνική πρωτεύουσα έχει ήδη σύμβολο δυνατό και πασίγνωστο, την Ακρόπολη", διευκρινίζει.
Η ελληνική του καταγωγή ελάχιστα τον έχει επηρεάσει ως προς το αποτέλεσμα της αρχιτεκτονικής του δουλειάς. Γεννημένος στο Σικάγο από Ελληνες γονείς, ο κ. Ευσταθίου θυμάται έντονα τις συνήθειες που του κληροδότησε η οικογένειά του. Ο παππούς του και η γιαγιά του κατάγονταν από ένα μικρό χωριό της Πελοποννήσου, το Μάναρι της Αρκαδίας. Πριν από πάρα πολλά χρόνια αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τους την Ελλάδα και να πάνε στην Αμερική με την προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο. "Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα είναι ότι το σπίτι μας ήταν γεμάτο από ελληνικές μυρωδιές. Γι' αυτό, κάθε φορά που επισκέπτομαι την Ελλάδα έχω την αίσθηση ότι γίνομαι πάλι παιδί. Από την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στην Αθήνα αισθάνθηκα ότι ανήκω απόλυτα εκεί", λέει με τη συγκίνηση που προκαλεί πάντα ο νόστος.
Αν και δεν έχει καταφέρει να επισκεφθεί μέχρι σήμερα την ιδιαίτερη πατρίδα του, κοντά στην Τρίπολη, όταν ένας συμπατριώτης των προγόνων του και πρόεδρος των εν Αθήναις Μαναριωτών επικοινώνησε μαζί του, ο Γιώργος Ευσταθίου του απάντησε εγκάρδια: "Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι παππούδες μου πέθαναν και η αλήθεια είναι ότι δεν γνώρισα τον παππού μου τον Ηλία, αφού πέθανε πριν καν εγώ γεννηθώ. Οι παππούδες μου έζησαν στο Σικάγο για λίγο και μετά εγκαταστάθηκαν στη Σεντράλια του Ιλινόις ανοίγοντας μια μικρή επιχείρηση. Αυτό είναι το μέρος όπου μεγάλωσε η μητέρα μου και η οικογένειά της και όπου μερικά ξαδέρφια μένουν ακόμα. Εγώ μένω στο Σικάγο. Δεν έχω πάει ποτέ στο χωριό και θα ήθελα να επισκεφθώ το Μάναρι την επόμενη φορά που θα έρθω στην Ελλάδα. Επίσης, θα ήθελα να μάθω περισσότερα για το Σύλλογο Μαναριωτών. Η οικογένειά μας διατηρεί όλες τις ελληνικές παραδόσεις και όλοι τις αγαπάμε και είμαστε περήφανοι για την πολιτιστική κληρονομιά μας", καταλήγει με αγνό πατριωτισμό.
Η πορεία του
Πολίτης του κόσμου
Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Μετά τις σπουδές του, ξεκίνησε να εργάζεται ως αρχιτέκτων μηχανικός στη SOM. "Από την πρώτη στιγμή, άρχισα τα ταξίδια στο εσωτερικό των ΗΠΑ για να επιβλέπω τα εργοτάξια. Δηλώναμε παρόντες όπου μας πήγαινε η αγορά. Επειτα, άρχισαν οι αποστολές στο εξωτερικό. Για δύο χρόνια έμεινα στο Λονδίνο, στην Κορέα, στη Ρωσία. Εκεί όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να μεγαλουργήσουμε είναι η Ασία και η Μέση Ανατολή".
Γροιλανδία. Το μεγαλοπρεπές Nanjing Greenland Financial Center, καμάρι της SOM
Έχει χτίσει μερικά από τα πιο ψηλά κτίρια του πλανήτη. Ως αρχιτέκτονας και συντονιστής project σε μια από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες του κόσμου, τη SOM, έχει ταξιδέψει παντού, σε χώρες και μέρη που δύσκολα μπορεί κάποιος να φανταστεί. Το πιο ωραίο μέρος όμως, ο Γιώργος Ευσταθίου το έχει αντικρίσει στην Ελλάδα. "Η Σαντορίνη είναι ό,τι πιο όμορφο έχω δει. Είναι μοναδική και ανεπανάληπτη", μας λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια.
Ο ελληνικής καταγωγής αρχιτέκτονας είναι ένας από τους κατασκευαστές του ψηλότερου κτιρίου στον κόσμο. Πρόκειται για το περίφημο Βurj Khalifa, στο Ντουμπάι, έναν ουρανοξύστη ύψους 828 μέτρων, που περιλαμβάνει 163 ορόφους με κατοικίες, 46 επίπεδα συντήρησης και 2 υπόγεια γκαράζ. Το κτίριο κόστισε περίπου 1,5 δισεκατομμύριo δολάρια και αποτελεί το στολίδι όχι μόνο του κρατιδίου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αλλά και του πλανήτη.
"Ξεκινήσαμε να ασχολούμαστε με το Burj Khalifa την άνοιξη του 2003, λάβαμε μέρος σε έναν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό που προέβλεπε ένα κτίριο 195 ορόφων", εξομολογείται ο Γιώργος Ευσταθίου. "Τελικά όμως διαπιστώσαμε ότι δεν θα μπορούσε να έχει τόσους ορόφους και περιοριστήκαμε στους 163. Χρειάστηκε λοιπόν να φτιάξουμε τοn φάκελο με την υποψηφιότητά μας μέσα σε δύο εβδομάδες. Το ότι μας επέλεξαν για την κατασκευή ήταν η πρώτη επιτυχία. Η ολοκλήρωση του μεγάλου αυτού έργου ήταν για εμένα ο,τι πιο σημαντικό έχω κάνει στη μέχρι σήμερα πορεία μου", υποστηρίζει. "Στα εγκαίνια ήθελα να πάρω μαζί μου τοn γιο μου, αλλά ήταν ακόμη πολύ μικρός. Πήρα λοιπόν μαζί μου ένα μικρό παιχνίδι του και φωτογραφήθηκα με αυτό στην κορυφή του κτιρίου, στην ψηλότερη ταράτσα του κόσμου!", θυμάται.
Παγκόσμιο σύμβολο
Εκτός από το deal με τους Αραβες του Ντουμπάι, ο Γιώργος Ευσταθίου υπήρξε ο επικεφαλής της ομάδας των αρχιτεκτόνων και των μηχανικών που εμπνεύστηκαν και υλοποίησαν το μεγαλειώδες project. Δεν ήταν το ύψος η μόνη δυσκολία που έπρεπε να αντιμετωπίσει, αλλά και το γεωλογικό ρήγμα που βρίσκεται κοντά, καθώς και τους ισχυρούς ανέμους που συχνά "πλήττουν" την περιοχή. "Για τοn λόγο αυτό, ο σχεδιασμός του κτιρίου πέτυχε να εισαγάγει πρωτοφανείς τεχνικές, αφού έπρεπε να χρησιμοποιηθούν σύνθετες υλικοτεχνικές απαντήσεις. Η βαρύτητα, η σεισμικότητα της περιοχής, ο αέρας, η θερμοκρασία και η υγρασία ήταν παράγοντες που δυσκόλευαν το έργο μας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα -όπως είναι φυσικό σε ένα κτίριο με ύψος 828 μέτρων- είναι ο αέρας. Γι' αυτό, τόσο το σχήμα του κτιρίου όσο και το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένο είναι σχεδιασμένα κατά τέτοιον τρόπο ώστε να αμβλύνουν τις πιέσεις που δέχεται το κτίριο από τον αέρα", σημειώνει ο αρχιτέκτονας.
Ο σχεδιασμός ήταν τόσο αναλυτικός, ώστε οι υπεύθυνοι έχουν σκεφτεί ακόμη και τον χρόνο που κανείς μπορεί να χρειαστεί για να ανέβει από το ισόγειο στον 124ο όροφο ενός κτιρίου. Μόλις 60 δευτερόλεπτα είναι αρκετά! Αλλά οι μηχανικοί προέβλεψαν και βασικότερες "λεπτομέρειες" της κατασκευής, όπως το πώς θα πλένονται τα 25.000 παράθυρα του κτιρίου. "Επρεπε να βρούμε έναν τρόπο να καθαρίζουμε το κτίριο συχνά από την άμμο που φέρνει ο αέρας. Γι' αυτό, κατασκευάσαμε έξω από τα περισσότερα παράθυρα ένα είδος πλατφόρμας, πάνω στην οποία τα συνεργεία καθαρισμού θα μπορούν να στέκονται για να καθαρίζουν", διευκρινίζει ο κ. Ευσταθίου.
Από το Μάναρι στο Σικάγο
"Χρωστάω πολλά στη SOM, στην οποία εργάζομαι περισσότερα από 35 χρόνια", θα μας πει ο Ελληνας αρχιτέκτονας. "Χάρη σ' αυτήν έχω ζήσει ανεπανάληπτες εμπειρίες, έχω συμμετάσχει σε κτίρια που έχουν μείνει στην ιστορία και πρόκειται να συζητιούνται για πολλά χρόνια ακόμη. Ακόμη και το βραβευμένο Virginia Beach Convention Center έγινε το βασικό κτίριο ενός σαραντάχρονου σχεδίου να πρασινίσει η περιοχή και να επαναδιαπραγματευτούμε το κλασικό τοπίο της παραλιακής πόλης", επισημαίνει. "Κάθε κτίριο είναι μια νέα πρόκληση", συμπληρώνει με νόημα. Κι ενώ έχει κατασκευάσει κτίρια σύμβολα για πολλές χώρες, στην Ελλάδα δεν έχει τύχει να δουλέψει. "Είναι υπέροχο να φτιάχνεις κτίρια-σύμβολα σε ολόκληρο τον πλανήτη, που όλοι τα ξεχωρίζουν και τα θυμούνται. Στην Αθήνα, πάντως, δεν θα πρότεινα την κατασκευή ενός ουρανοξύστη, αφού η ελληνική πρωτεύουσα έχει ήδη σύμβολο δυνατό και πασίγνωστο, την Ακρόπολη", διευκρινίζει.
Η ελληνική του καταγωγή ελάχιστα τον έχει επηρεάσει ως προς το αποτέλεσμα της αρχιτεκτονικής του δουλειάς. Γεννημένος στο Σικάγο από Ελληνες γονείς, ο κ. Ευσταθίου θυμάται έντονα τις συνήθειες που του κληροδότησε η οικογένειά του. Ο παππούς του και η γιαγιά του κατάγονταν από ένα μικρό χωριό της Πελοποννήσου, το Μάναρι της Αρκαδίας. Πριν από πάρα πολλά χρόνια αποφάσισαν να αφήσουν πίσω τους την Ελλάδα και να πάνε στην Αμερική με την προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο. "Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα είναι ότι το σπίτι μας ήταν γεμάτο από ελληνικές μυρωδιές. Γι' αυτό, κάθε φορά που επισκέπτομαι την Ελλάδα έχω την αίσθηση ότι γίνομαι πάλι παιδί. Από την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στην Αθήνα αισθάνθηκα ότι ανήκω απόλυτα εκεί", λέει με τη συγκίνηση που προκαλεί πάντα ο νόστος.
Αν και δεν έχει καταφέρει να επισκεφθεί μέχρι σήμερα την ιδιαίτερη πατρίδα του, κοντά στην Τρίπολη, όταν ένας συμπατριώτης των προγόνων του και πρόεδρος των εν Αθήναις Μαναριωτών επικοινώνησε μαζί του, ο Γιώργος Ευσταθίου του απάντησε εγκάρδια: "Εχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι παππούδες μου πέθαναν και η αλήθεια είναι ότι δεν γνώρισα τον παππού μου τον Ηλία, αφού πέθανε πριν καν εγώ γεννηθώ. Οι παππούδες μου έζησαν στο Σικάγο για λίγο και μετά εγκαταστάθηκαν στη Σεντράλια του Ιλινόις ανοίγοντας μια μικρή επιχείρηση. Αυτό είναι το μέρος όπου μεγάλωσε η μητέρα μου και η οικογένειά της και όπου μερικά ξαδέρφια μένουν ακόμα. Εγώ μένω στο Σικάγο. Δεν έχω πάει ποτέ στο χωριό και θα ήθελα να επισκεφθώ το Μάναρι την επόμενη φορά που θα έρθω στην Ελλάδα. Επίσης, θα ήθελα να μάθω περισσότερα για το Σύλλογο Μαναριωτών. Η οικογένειά μας διατηρεί όλες τις ελληνικές παραδόσεις και όλοι τις αγαπάμε και είμαστε περήφανοι για την πολιτιστική κληρονομιά μας", καταλήγει με αγνό πατριωτισμό.
Η πορεία του
Πολίτης του κόσμου
Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Μετά τις σπουδές του, ξεκίνησε να εργάζεται ως αρχιτέκτων μηχανικός στη SOM. "Από την πρώτη στιγμή, άρχισα τα ταξίδια στο εσωτερικό των ΗΠΑ για να επιβλέπω τα εργοτάξια. Δηλώναμε παρόντες όπου μας πήγαινε η αγορά. Επειτα, άρχισαν οι αποστολές στο εξωτερικό. Για δύο χρόνια έμεινα στο Λονδίνο, στην Κορέα, στη Ρωσία. Εκεί όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να μεγαλουργήσουμε είναι η Ασία και η Μέση Ανατολή".
Γροιλανδία. Το μεγαλοπρεπές Nanjing Greenland Financial Center, καμάρι της SOM
Μαρία Ψαρά
No comments:
Post a Comment