Λιγότερους κατιφέδες και τριανταφυλλιές αλλά περισσότερη ρόκα,
μαϊντανό και μαρούλια ακόμα και ντομάτες θ' ανθίσουν φέτος στα
μπαλκόνια, στους κήπους των πολυκατοικιών και μονοκατοικιών της
Θεσσαλονίκης.
Φυτώρια και καταστήματα αγροτικών εφοδίων καταγράφουν το τελευταίο διάστημα ένα νέο κύμα ενδιαφέροντος για καλλιέργειες κηπευτικών και αρωματικών φυτών στο σπίτι, στη βεράντα, σε παρτέρια και γλάστρες, που συναγωνίζεται αυτό των καλλωπιστικών φυτών και φαίνεται να συνδέεται άμεσα με τη μείωση του οικογενειακού εισοδήματος.
Ιδιοκτήτες καταστημάτων στην οδό Φράγκων της Θεσσαλονίκης, όπου πωλούνται ρίζες κηπευτικών, οπωροφόρων, βολβών και σπόρων εκτιμούν ότι η κίνηση σε σύγκριση με πέρυσι είναι αυξημένη 30-35%, χωρίς μάλιστα να έχει κορυφωθεί η περίοδος ζήτησης που υπολογίζεται πριν από το Πάσχα. Αρκετοί απ' όσους συνωστίζονται αυτές τις μέρες στα πεζοδρόμια της Φράγκων, φυτεύουν σε γλάστρες και ζαρντινιέρες μπαλκονιών και στον περίβολο πολυκατοικιών ή είναι οπαδοί της γνωστής άποψης «έχω κήπο στο εξοχικό μου ή στρεμματάκι ξεχασμένο στο χωριό μου και τώρα με την κρίση θα το αξιοποιήσω για οικονομία».
Αλλοι συνδυάζουν την ασχολία με τη γη και ως χόμπι κι άλλοι τη βλέπουν ως επιστροφή στις... ρίζες αγοράζοντας σπόρους και ριζίδια για το πατρικό. «Τώρα με την Εγνατία Οδό ήρθαμε πιο κοντά με το χωριό μου, τον Αυγερινό Κοζάνης», μας είπε χαρακτηριστικά η κ. Βούλα Βαριάμη. Παρόλο που το χωριό της είναι από τα ορεινά του Βοΐου θα δοκιμάσει φέτος με πατάτες και άλλα κηπευτικά. «Τι μου κοστίζει;» διερωτήθηκε όταν τη συναντήσαμε σε ένα από τα καταστήματα της Θεσσαλονίκης. «Κάθε φορά που πηγαίνω στο χωριό μπορώ να παίρνω ό, τι βγάζει ο μπαξές...».
Και να μη βγάζει, όμως, όπως συμβαίνει συχνά στις ανήλιαγες βεράντες πολυκατοικιών, οι ερασιτέχνες κηπουροί πάλι θα δοκιμάσουν να φυτέψουν φράουλες, κρεμμύδια και ρίζες αρωματικών φυτών που κοστίζουν ελάχιστα και προτιμώνται ιδιαίτερα, καθώς δεν έχουν υψηλές απαιτήσεις. Κοντά στον κλασικό βασιλικό πια ποτίζονται δενδρολίβανο, μελισσόχορτο, μέντα, δυόσμος ακόμη και θυμάρι που δύσκολα ευδοκιμεί στο κλεινόν άστυ. Βεβαίως ευχέρεια και αποδοτικότητα στην ενασχόληση των αστικών κηπευτικών έχουν οι ιδιοκτήτες στα ψηλά διαμερίσματα των πολυκατοικιών που διαθέτουν και αρκετό ήλιο.
«Τα τελευταία 3-4 χρόνια υπάρχει μια τάση για καλλιέργεια κηπευτικών στο μπαλκόνι. Αυτή η τάση έγινε μάλλον ανάγκη από τα Μνημόνια, καθώς αυξάνονται συνεχώς όσοι φυτεύουν στο μπαλκόνι τους ανθεκτικά είδη για το τραπέζι της οικογένειας. Τα ρετιρέ κι όσοι έχουν πρόσβαση σε ταράτσες δημιουργούν παρτέρια με ντοματιές, πιπεριές και μελιτζάνες. Μάλιστα ορισμένοι έχουν εξελιχθεί σε... επιστήμονες αυτού του τρόπου καλλιέργειας, εφευρίσκοντας πατέντες ποτίσματος και αποστράγγισης των νερών, απομάκρυνσης των πουλιών και αντιμετώπισης των εντόμων», δηλώνει ο κ. Θωμάς Τσούγγαρης, ιδιοκτήτης καταστήματος σπόρων και εφοδίων.
Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό αυτών που ψάχνουν σπόρους, βολβούς και ρίζες κηπευτικών; «Οι ντόπιες ποικιλίες. Εννέα στους δέκα δυσφορούν όταν ακούνε τη λέξη υβρίδιο», λέει η υπάλληλος καταστήματος κ. Μαρία Γεωργακοπούλου. ««Εχω μια γλαστρούλα, τι λαχανικό μπορώ να βάλω;» σε ρωτάνε. Αν τους πεις κρεμμύδια Ολλανδίας θα σε κοιτάξουν στραβά και με το δίκιο τους...».
Ζητούν ντόπιες ποικιλίες
Η γνωστή Εναλλακτική Κοινότητα Πελίτι της Δράμας καταγράφει, μάλιστα, τους τελευταίους μήνες «εκρηκτική ζήτηση σπόρων για ντόπιες ποικιλίες, 100% περισσότερο από άλλες χρονιές» δηλώνει στην «Κ» ο εμπνευστής της κ. Παναγιώτης Σαϊνατούδης. Κάθε χρόνο από τον Οκτώβριο μέχρι τον Φεβρουάριο η κοινότητα δέχεται επιστολές απ' όλη την Ελλάδα για αποστολή σπόρων ντόπιων ποικιλιών (δωρεάν). «Μέχρι τώρα έχουμε ανταποκριθεί σε περισσότερες από 1.000 επιστολές και παρόλο που η περίοδος έληξε, συνεχίζουν να καταφθάνουν και δεν θα σταματήσουν», ανέφερε ο ίδιος.
Είναι η προσπάθεια εξοικονόμησης ή έχει πλέον φυτρώσει η φιλοσοφία για τη διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών; «Σανίδα σωτηρίας είναι η αυτάρκεια» απαντά ο κ. Σαϊτανούδης. «Αν έως τώρα στην Ελλάδα καλλιεργούσαμε τις παραδοσιακές ποικιλίες για την ποιότητα της τροφής, τώρα τις καλλιεργούμε και για επιβίωση». Τι ζητούν επαγγελματίες και ερασιτέχνες καλλιεργητές στις περισσότερες επιστολές; «Σπόρους ντομάτας, που να έχει άρωμα, χρώμα και γεύση», λέει ο δημιουργός της Κοινότητας.
Το γεωανάγλυφο της περιοχής που δεν επιτρέπει εκτεταμένες - εντατικές καλλιέργειες, αλλά και η προσπάθεια πολλών νέων ανθρώπων να αξιοποιήσουν αποδοτικότερα τον μικρό αγροτικό κλήρο τους σε συνδυασμό με την τήρηση των παραδοσιακών μεθόδων στην ορεινή και ημιορεινή κτηνοτροφία αποτέλεσαν τα κυρίαρχα συστατικά για το υψηλό ποσοστό βιοκαλλιέργειας στον μικρό νομό των Γρεβενών.
Το 2004 που δόθηκαν οι πρώτες ενισχύσεις η περιοχή του Δήμου Γρεβενών αριθμούσε μόλις 7 βιοκαλλιεργητές και το σύνολο των καλλιεργούμενων στρεμμάτων δεν ξεπερνούσε τα 900. Λιγότεροι τότε οι κτηνοτρόφοι που είχαν δει ως ευκαιρία την παραγωγή βιολογικού γάλακτος και τυριών έχοντας υπογράψει συμβάσεις για 677 αιγοπρόβατα σε 1.669 στρέμματα φυσικών χορτολίβαδων. Τρία χρόνια μετά ο Δήμος Γρεβενών παρουσίαζε μια εκρηκτική αύξηση στις βιοκαλλιέργειες, καθώς περίπου 150 αγρότες καλλιεργούσαν 35.019 στρέμματα, ενώ ο αριθμός των αιγοπροβάτων που τρέφονταν με βιολογικά κτηνοτροφικά φυτά έφτασε τα 9.000 και οι βοσκότοποί τους τα 36.000 στρέμματα. Βιολογικό κριθάρι και άλλα σιτηρά (σίκαλη, σιταρόβριζα), βίκος, καλαμπόκι και άλλα κτηνοτροφικά φυτά, φακές, μπιζέλι, κηπευτικά, καθώς και βιολογικά τυριά (ΠΟΠ), φέτα, κασέρι, κεφαλογραβιέρα, ανεβατό, μπάτζιος, μανούρι είναι τα κυριότερα προϊόντα βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας των Γρεβενών.
Σήμερα, σύμφωνα με τον δημαρχο Γρεβενών κ. Δημ. Κιουπτσίδη, οι βιοκαλλιεργητές του νομού έφτασαν τους 250. Περισσότεροι από 50 είναι κτηνοτρόφοι, ενώ εξακολουθεί η ανοδική τάση των προηγούμενων χρόνων. «Ο Δήμος Γρεβενών κατατάσσεται στην πρώτη θέση παραγωγής βιολογικών προϊόντων με ποσοστό 14%, όταν ο μέσος πανελλαδικός όρος ανέρχεται στο 4,5%», δηλώνει ο κ. Κιουπτσίδης. Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί σημαντικό κομμάτι για το αναπτυξιακό μελλον του δήμου μας. Στόχος μας ο Πράσινος Δήμος και -γιατί όχι;- ο δήμος που θα παράγει εξ ολοκλήρου βιολογικά προϊόντα», προσθέτει.
Πριν από λίγο καιρό ο Δήμος Γρεβενών ζήτησε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης «δικαιότερη» κατανομή των πιστώσεων για τη βιολογική γεωργία. Το σύνολο αυτών ανέρχεται σε 40 εκατ. ευρώ για τρία χρόνια (13 εκατ. τον χρόνο) εκ των οποίων 2,5 εκατ. ευρώ για όλη την περιφέρεια Δ. Μακεδονίας «τη στιγμή που μόνο ο νομός Γρεβενών το 2011 για 208 αιτήσεις έδωσε το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ», δηλώνει ο κ. Κιουπτσίδης.
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Φυτώρια και καταστήματα αγροτικών εφοδίων καταγράφουν το τελευταίο διάστημα ένα νέο κύμα ενδιαφέροντος για καλλιέργειες κηπευτικών και αρωματικών φυτών στο σπίτι, στη βεράντα, σε παρτέρια και γλάστρες, που συναγωνίζεται αυτό των καλλωπιστικών φυτών και φαίνεται να συνδέεται άμεσα με τη μείωση του οικογενειακού εισοδήματος.
Ιδιοκτήτες καταστημάτων στην οδό Φράγκων της Θεσσαλονίκης, όπου πωλούνται ρίζες κηπευτικών, οπωροφόρων, βολβών και σπόρων εκτιμούν ότι η κίνηση σε σύγκριση με πέρυσι είναι αυξημένη 30-35%, χωρίς μάλιστα να έχει κορυφωθεί η περίοδος ζήτησης που υπολογίζεται πριν από το Πάσχα. Αρκετοί απ' όσους συνωστίζονται αυτές τις μέρες στα πεζοδρόμια της Φράγκων, φυτεύουν σε γλάστρες και ζαρντινιέρες μπαλκονιών και στον περίβολο πολυκατοικιών ή είναι οπαδοί της γνωστής άποψης «έχω κήπο στο εξοχικό μου ή στρεμματάκι ξεχασμένο στο χωριό μου και τώρα με την κρίση θα το αξιοποιήσω για οικονομία».
Αλλοι συνδυάζουν την ασχολία με τη γη και ως χόμπι κι άλλοι τη βλέπουν ως επιστροφή στις... ρίζες αγοράζοντας σπόρους και ριζίδια για το πατρικό. «Τώρα με την Εγνατία Οδό ήρθαμε πιο κοντά με το χωριό μου, τον Αυγερινό Κοζάνης», μας είπε χαρακτηριστικά η κ. Βούλα Βαριάμη. Παρόλο που το χωριό της είναι από τα ορεινά του Βοΐου θα δοκιμάσει φέτος με πατάτες και άλλα κηπευτικά. «Τι μου κοστίζει;» διερωτήθηκε όταν τη συναντήσαμε σε ένα από τα καταστήματα της Θεσσαλονίκης. «Κάθε φορά που πηγαίνω στο χωριό μπορώ να παίρνω ό, τι βγάζει ο μπαξές...».
Και να μη βγάζει, όμως, όπως συμβαίνει συχνά στις ανήλιαγες βεράντες πολυκατοικιών, οι ερασιτέχνες κηπουροί πάλι θα δοκιμάσουν να φυτέψουν φράουλες, κρεμμύδια και ρίζες αρωματικών φυτών που κοστίζουν ελάχιστα και προτιμώνται ιδιαίτερα, καθώς δεν έχουν υψηλές απαιτήσεις. Κοντά στον κλασικό βασιλικό πια ποτίζονται δενδρολίβανο, μελισσόχορτο, μέντα, δυόσμος ακόμη και θυμάρι που δύσκολα ευδοκιμεί στο κλεινόν άστυ. Βεβαίως ευχέρεια και αποδοτικότητα στην ενασχόληση των αστικών κηπευτικών έχουν οι ιδιοκτήτες στα ψηλά διαμερίσματα των πολυκατοικιών που διαθέτουν και αρκετό ήλιο.
«Τα τελευταία 3-4 χρόνια υπάρχει μια τάση για καλλιέργεια κηπευτικών στο μπαλκόνι. Αυτή η τάση έγινε μάλλον ανάγκη από τα Μνημόνια, καθώς αυξάνονται συνεχώς όσοι φυτεύουν στο μπαλκόνι τους ανθεκτικά είδη για το τραπέζι της οικογένειας. Τα ρετιρέ κι όσοι έχουν πρόσβαση σε ταράτσες δημιουργούν παρτέρια με ντοματιές, πιπεριές και μελιτζάνες. Μάλιστα ορισμένοι έχουν εξελιχθεί σε... επιστήμονες αυτού του τρόπου καλλιέργειας, εφευρίσκοντας πατέντες ποτίσματος και αποστράγγισης των νερών, απομάκρυνσης των πουλιών και αντιμετώπισης των εντόμων», δηλώνει ο κ. Θωμάς Τσούγγαρης, ιδιοκτήτης καταστήματος σπόρων και εφοδίων.
Ποιο είναι το κοινό χαρακτηριστικό αυτών που ψάχνουν σπόρους, βολβούς και ρίζες κηπευτικών; «Οι ντόπιες ποικιλίες. Εννέα στους δέκα δυσφορούν όταν ακούνε τη λέξη υβρίδιο», λέει η υπάλληλος καταστήματος κ. Μαρία Γεωργακοπούλου. ««Εχω μια γλαστρούλα, τι λαχανικό μπορώ να βάλω;» σε ρωτάνε. Αν τους πεις κρεμμύδια Ολλανδίας θα σε κοιτάξουν στραβά και με το δίκιο τους...».
Ζητούν ντόπιες ποικιλίες
Η γνωστή Εναλλακτική Κοινότητα Πελίτι της Δράμας καταγράφει, μάλιστα, τους τελευταίους μήνες «εκρηκτική ζήτηση σπόρων για ντόπιες ποικιλίες, 100% περισσότερο από άλλες χρονιές» δηλώνει στην «Κ» ο εμπνευστής της κ. Παναγιώτης Σαϊνατούδης. Κάθε χρόνο από τον Οκτώβριο μέχρι τον Φεβρουάριο η κοινότητα δέχεται επιστολές απ' όλη την Ελλάδα για αποστολή σπόρων ντόπιων ποικιλιών (δωρεάν). «Μέχρι τώρα έχουμε ανταποκριθεί σε περισσότερες από 1.000 επιστολές και παρόλο που η περίοδος έληξε, συνεχίζουν να καταφθάνουν και δεν θα σταματήσουν», ανέφερε ο ίδιος.
Είναι η προσπάθεια εξοικονόμησης ή έχει πλέον φυτρώσει η φιλοσοφία για τη διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών; «Σανίδα σωτηρίας είναι η αυτάρκεια» απαντά ο κ. Σαϊτανούδης. «Αν έως τώρα στην Ελλάδα καλλιεργούσαμε τις παραδοσιακές ποικιλίες για την ποιότητα της τροφής, τώρα τις καλλιεργούμε και για επιβίωση». Τι ζητούν επαγγελματίες και ερασιτέχνες καλλιεργητές στις περισσότερες επιστολές; «Σπόρους ντομάτας, που να έχει άρωμα, χρώμα και γεύση», λέει ο δημιουργός της Κοινότητας.
Ο Δήμος Γρεβενών κατέχει την πρώτη θέση παραγωγής βιολογικών προϊόντων
Την
πρωτιά στις βιοκαλλιέργειες σε όλη την Ελλάδα -κατ' αναλογίαν
πληθυσμού- κατέχει το τελευταίο διάστημα ο Δήμος Γρεβενών, αλλά παρά την
υπεροχή του στον ελπιδοφόρο αυτόν αγροτικό τομέα τα αιτήματα των φορέων
της περιοχής για να ενισχυθεί η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει από το
2004 δεν φτάνουν σε ευήκοα ώτα.Το γεωανάγλυφο της περιοχής που δεν επιτρέπει εκτεταμένες - εντατικές καλλιέργειες, αλλά και η προσπάθεια πολλών νέων ανθρώπων να αξιοποιήσουν αποδοτικότερα τον μικρό αγροτικό κλήρο τους σε συνδυασμό με την τήρηση των παραδοσιακών μεθόδων στην ορεινή και ημιορεινή κτηνοτροφία αποτέλεσαν τα κυρίαρχα συστατικά για το υψηλό ποσοστό βιοκαλλιέργειας στον μικρό νομό των Γρεβενών.
Το 2004 που δόθηκαν οι πρώτες ενισχύσεις η περιοχή του Δήμου Γρεβενών αριθμούσε μόλις 7 βιοκαλλιεργητές και το σύνολο των καλλιεργούμενων στρεμμάτων δεν ξεπερνούσε τα 900. Λιγότεροι τότε οι κτηνοτρόφοι που είχαν δει ως ευκαιρία την παραγωγή βιολογικού γάλακτος και τυριών έχοντας υπογράψει συμβάσεις για 677 αιγοπρόβατα σε 1.669 στρέμματα φυσικών χορτολίβαδων. Τρία χρόνια μετά ο Δήμος Γρεβενών παρουσίαζε μια εκρηκτική αύξηση στις βιοκαλλιέργειες, καθώς περίπου 150 αγρότες καλλιεργούσαν 35.019 στρέμματα, ενώ ο αριθμός των αιγοπροβάτων που τρέφονταν με βιολογικά κτηνοτροφικά φυτά έφτασε τα 9.000 και οι βοσκότοποί τους τα 36.000 στρέμματα. Βιολογικό κριθάρι και άλλα σιτηρά (σίκαλη, σιταρόβριζα), βίκος, καλαμπόκι και άλλα κτηνοτροφικά φυτά, φακές, μπιζέλι, κηπευτικά, καθώς και βιολογικά τυριά (ΠΟΠ), φέτα, κασέρι, κεφαλογραβιέρα, ανεβατό, μπάτζιος, μανούρι είναι τα κυριότερα προϊόντα βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας των Γρεβενών.
Σήμερα, σύμφωνα με τον δημαρχο Γρεβενών κ. Δημ. Κιουπτσίδη, οι βιοκαλλιεργητές του νομού έφτασαν τους 250. Περισσότεροι από 50 είναι κτηνοτρόφοι, ενώ εξακολουθεί η ανοδική τάση των προηγούμενων χρόνων. «Ο Δήμος Γρεβενών κατατάσσεται στην πρώτη θέση παραγωγής βιολογικών προϊόντων με ποσοστό 14%, όταν ο μέσος πανελλαδικός όρος ανέρχεται στο 4,5%», δηλώνει ο κ. Κιουπτσίδης. Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί σημαντικό κομμάτι για το αναπτυξιακό μελλον του δήμου μας. Στόχος μας ο Πράσινος Δήμος και -γιατί όχι;- ο δήμος που θα παράγει εξ ολοκλήρου βιολογικά προϊόντα», προσθέτει.
Πριν από λίγο καιρό ο Δήμος Γρεβενών ζήτησε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης «δικαιότερη» κατανομή των πιστώσεων για τη βιολογική γεωργία. Το σύνολο αυτών ανέρχεται σε 40 εκατ. ευρώ για τρία χρόνια (13 εκατ. τον χρόνο) εκ των οποίων 2,5 εκατ. ευρώ για όλη την περιφέρεια Δ. Μακεδονίας «τη στιγμή που μόνο ο νομός Γρεβενών το 2011 για 208 αιτήσεις έδωσε το ποσό των 2,5 εκατ. ευρώ», δηλώνει ο κ. Κιουπτσίδης.
Θανάσης Τσιγγανάς
Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
No comments:
Post a Comment