Οι ελληνικές δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά βελτιώνουν συνεχώς τη θέση τους, όσον αφορά την απήχηση, την πρωτοτυπία, την ποιότητα και την αναγνωρισιμότητά τους, σύμφωνα με τη νέα μελέτη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ).
Η μελέτη, με τίτλο «Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 1996-2010: Βιβλιομετρική ανάλυση ελληνικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά», που διατίθεται οnline στη διεύθυνση www.ekt.gr/metrics/report02, αποτυπώνει την ολοένα αυξανόμενη επιστημονική συγγραφική δραστηριότητα των ελληνικών φορέων σε διεθνή περιοδικά, κατά τη δεκαπενταετία 1996-2010 και αναδεικνύει την όλο και καλύτερη θέση που καταλαμβάνει η επιστημονική Ελλάδα στο διεθνές ερευνητικό περιβάλλον.
H αύξηση των ελληνικών δημοσιεύσεων είναι συνεχής έως το 2008, ενώ τη διετία 2009-2010 ο αριθμός τους παρουσιάζει κάμψη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Οι δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά αποτελούν το κυριότερο μέσο για τη διάδοση των εγχώριων ερευνητικών αποτελεσμάτων και, ταυτόχρονα, έναν από τους σημαντικότερους δείκτες μέτρησης της ερευνητικής δραστηριότητας σε εθνικό επίπεδο.
Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τη δρ. Εύη Σαχίνη, προϊσταμένη του Τμήματος Στρατηγικής και Ανάπτυξης του ΕΚΤ, επικαιροποιεί και διευρύνει τα αποτελέσματα της προηγούμενης ανάλογης μελέτης που αφορούσε την περίοδο 1993-2008 (www.ekt.gr/metrics). Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων και τον υπολογισμό αξιόπιστων βιβλιομετρικών δεικτών, το ΕΚΤ ανέπτυξε εξειδικευμένο λογισμικό. Για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων επιλέχθηκε η ηλεκτρονική έκδοση, η οποία περιλαμβάνει διαδραστικά διαγράμματα, με πολλαπλές δυνατότητες παρουσίασης και προσαρμογής στις ανάγκες των αναγνωστών. Η μελέτη θα είναι σύντομα διαθέσιμη και στην αγγλική γλώσσα.
Τα αποτελέσματα της μελέτης
Με βάση τα στοιχεία του 2010, η Ελλάδα συνεισφέρει το 2,4% των επιστημονικών δημοσιεύσεων της ΕΕ και το 1,14% του ΟΟΣΑ, διπλασιάζοντας σχεδόν τα μερίδια της σε σχέση με το 1996, και βρίσκεται πλέον στην 20η θέση μεταξύ των 34 χωρών του ΟΟΣΑ.
Όσον αφορά τον αριθμό των αναφορών, η Ελλάδα παρουσιάζει μεγαλύτερους ρυθμούς αύξησης σε σχέση με τις χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, σε όλη τη διάρκεια της περιόδου 1996-2010. Την πενταετία 2006-2010, οι ελληνικές δημοσιεύσεις έλαβαν 222.132 αναφορές, αριθμό σχεδόν τετραπλάσιο από την περίοδο 1996-2010.
O μέσος όρος των αναφορών ανά δημοσίευση αποτελεί μια ικανοποιητική προσέγγιση για την εκτίμηση της απήχησης των δημοσιεύσεων, ιδιαίτερα σε επίπεδο χωρών. Την πενταετία 2006-2010, οι ελληνικές δημοσιεύσεις έλαβαν κατά μέσο όρο 4,49 αναφορές ανά δημοσίευση (την πενταετία 2004-2008 ήταν 3,82 αναφορές ανά δημοσίευση), ενώ ο μέσος όρος των αναφορών ανά δημοσίευση στην ΕΕ ήταν 5,34 και στον ΟΟΣΑ 5,43.
Βελτιωμένοι εμφανίζονται οι υπόλοιποι δείκτες σχετικά με την αναγνωρισιμότητα των Ελλήνων επιστημόνων και την απήχηση του ερευνητικού τους έργου στη διεθνή κοινότητα. Την πενταετία 2006-2010, το ποσοστό των ελληνικών δημοσιεύσεων που λαμβάνουν αναφορές διαμορφώνεται σε 65,5% και προσεγγίζει το ποσοστό της ΕΕ (66,3%) και του ΟΟΣΑ (66,5%). Την ίδια πενταετία, 509 ελληνικές δημοσιεύσεις κατατάχθηκαν παγκοσμίως στο 1% των δημοσιεύσεων με υψηλή απήχηση, 2.393 δημοσιεύσεις στο 5%, 4.591 στο 10%, 11.024 δημοσιεύσεις στο 25% και 20.190 δημοσιεύσεις στο 50%.
Οι τρεις κατηγορίες ελληνικών φορέων που παρουσιάζουν τον μεγαλύτερο αριθμό δημοσιεύσεων είναι τα Πανεπιστήμια, τα Ερευνητικά Κέντρα που εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας και οι Δημόσιοι Φορείς Υγείας. Αναλυτικότερα, κατά την πενταετία 2006-2010 η συμμετοχή των Πανεπιστημίων στο σύνολο των ελληνικών δημοσιεύσεων ήταν 82,5% (40.697 δημοσιεύσεις), των Ερευνητικών Κέντρων της ΓΓΕΤ 13,7%, (6.755 δημοσιεύσεις), των Δημόσιων Φορέων Υγείας 11,5% (5.698 δημοσιεύσεις), των ΤΕΙ 4,6% (2.263 δημοσιεύσεις), των Λοιπών Δημόσιων Ερευνητικών Φορέων 3,3% (1.616 δημοσιεύσεις), των Ιδιωτικών Φορέων Υγείας 2,8% (1.393 δημοσιεύσεις), των Λοιπών Ιδιωτικών Φορέων 1,8% (891 δημοσιεύσεις) και των Λοιπών Δημόσιων Φορέων 1,1% (566 δημοσιεύσεις).
Το 2010, οι περισσότερες ελληνικές δημοσιεύσεις (48,9%) κατατάσσονταν στο επιστημονικό πεδίο «Φυσικές Επιστήμες» και ακολουθούσαν τα πεδία «Ιατρική & Επιστήμες Υγείας» (39,4%), «Μηχανική & Τεχνολογία» (23,6%), «Κοινωνικές Επιστήμες» (6,3%), «Γεωργικές Επιστήμες» (3,3%) και «Ανθρωπιστικές Επιστήμες» (1,5%).
Τη δεκαπενταετία 1996-2010, παρατηρείται μεγάλη αύξηση στις δημοσιεύσεις που πραγματοποιούνται σε συνεργασία με ελληνικούς ή ξένους φορείς. Το 2010, το 67,2% των ελληνικών δημοσιεύσεων ήταν προϊόν συνεργασίας, ποσοστό που βρίσκεται κοντά στον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό, το 1996, ήταν 49,3%. Ειδικότερα, το 42,3% των ελληνικών δημοσιεύσεων παράγεται με τη συνεργασία φορέων από το εξωτερικό, ενώ το 35,3% πραγματοποιείται από συνεργασίες μεταξύ ελληνικών φορέων.
Την πενταετία 2006-2010, οι Έλληνες επιστήμονες συνεργάστηκαν με επιστήμονες από 154 χώρες σε όλο τον κόσμο. Ο μεγαλύτερος αριθμός συνεργασιών πραγματοποιείται με τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Τα Πανεπιστήμια έχουν το μεγαλύτερο, από όλες τις κατηγορίες φορέων, ποσοστό δημοσιεύσεων χωρίς συνεργασίες, το οποίο την πενταετία 2006-2010 διαμορφώνεται στο 35,4%. Tα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ παρουσιάζουν μεγάλη διεθνή δικτύωση και καταγράφουν το μεγαλύτερο ποσοστό σε διεθνείς συνεργασίες (52,7%, την πενταετία 2006-2010).
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Η μελέτη, με τίτλο «Ελληνικές Επιστημονικές Δημοσιεύσεις 1996-2010: Βιβλιομετρική ανάλυση ελληνικών δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά», που διατίθεται οnline στη διεύθυνση www.ekt.gr/metrics/report02, αποτυπώνει την ολοένα αυξανόμενη επιστημονική συγγραφική δραστηριότητα των ελληνικών φορέων σε διεθνή περιοδικά, κατά τη δεκαπενταετία 1996-2010 και αναδεικνύει την όλο και καλύτερη θέση που καταλαμβάνει η επιστημονική Ελλάδα στο διεθνές ερευνητικό περιβάλλον.
H αύξηση των ελληνικών δημοσιεύσεων είναι συνεχής έως το 2008, ενώ τη διετία 2009-2010 ο αριθμός τους παρουσιάζει κάμψη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Οι δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά αποτελούν το κυριότερο μέσο για τη διάδοση των εγχώριων ερευνητικών αποτελεσμάτων και, ταυτόχρονα, έναν από τους σημαντικότερους δείκτες μέτρησης της ερευνητικής δραστηριότητας σε εθνικό επίπεδο.
Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τη δρ. Εύη Σαχίνη, προϊσταμένη του Τμήματος Στρατηγικής και Ανάπτυξης του ΕΚΤ, επικαιροποιεί και διευρύνει τα αποτελέσματα της προηγούμενης ανάλογης μελέτης που αφορούσε την περίοδο 1993-2008 (www.ekt.gr/metrics). Για τη στατιστική επεξεργασία των δεδομένων και τον υπολογισμό αξιόπιστων βιβλιομετρικών δεικτών, το ΕΚΤ ανέπτυξε εξειδικευμένο λογισμικό. Για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων επιλέχθηκε η ηλεκτρονική έκδοση, η οποία περιλαμβάνει διαδραστικά διαγράμματα, με πολλαπλές δυνατότητες παρουσίασης και προσαρμογής στις ανάγκες των αναγνωστών. Η μελέτη θα είναι σύντομα διαθέσιμη και στην αγγλική γλώσσα.
Τα αποτελέσματα της μελέτης
Με βάση τα στοιχεία του 2010, η Ελλάδα συνεισφέρει το 2,4% των επιστημονικών δημοσιεύσεων της ΕΕ και το 1,14% του ΟΟΣΑ, διπλασιάζοντας σχεδόν τα μερίδια της σε σχέση με το 1996, και βρίσκεται πλέον στην 20η θέση μεταξύ των 34 χωρών του ΟΟΣΑ.
Όσον αφορά τον αριθμό των αναφορών, η Ελλάδα παρουσιάζει μεγαλύτερους ρυθμούς αύξησης σε σχέση με τις χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, σε όλη τη διάρκεια της περιόδου 1996-2010. Την πενταετία 2006-2010, οι ελληνικές δημοσιεύσεις έλαβαν 222.132 αναφορές, αριθμό σχεδόν τετραπλάσιο από την περίοδο 1996-2010.
O μέσος όρος των αναφορών ανά δημοσίευση αποτελεί μια ικανοποιητική προσέγγιση για την εκτίμηση της απήχησης των δημοσιεύσεων, ιδιαίτερα σε επίπεδο χωρών. Την πενταετία 2006-2010, οι ελληνικές δημοσιεύσεις έλαβαν κατά μέσο όρο 4,49 αναφορές ανά δημοσίευση (την πενταετία 2004-2008 ήταν 3,82 αναφορές ανά δημοσίευση), ενώ ο μέσος όρος των αναφορών ανά δημοσίευση στην ΕΕ ήταν 5,34 και στον ΟΟΣΑ 5,43.
Βελτιωμένοι εμφανίζονται οι υπόλοιποι δείκτες σχετικά με την αναγνωρισιμότητα των Ελλήνων επιστημόνων και την απήχηση του ερευνητικού τους έργου στη διεθνή κοινότητα. Την πενταετία 2006-2010, το ποσοστό των ελληνικών δημοσιεύσεων που λαμβάνουν αναφορές διαμορφώνεται σε 65,5% και προσεγγίζει το ποσοστό της ΕΕ (66,3%) και του ΟΟΣΑ (66,5%). Την ίδια πενταετία, 509 ελληνικές δημοσιεύσεις κατατάχθηκαν παγκοσμίως στο 1% των δημοσιεύσεων με υψηλή απήχηση, 2.393 δημοσιεύσεις στο 5%, 4.591 στο 10%, 11.024 δημοσιεύσεις στο 25% και 20.190 δημοσιεύσεις στο 50%.
Οι τρεις κατηγορίες ελληνικών φορέων που παρουσιάζουν τον μεγαλύτερο αριθμό δημοσιεύσεων είναι τα Πανεπιστήμια, τα Ερευνητικά Κέντρα που εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας και οι Δημόσιοι Φορείς Υγείας. Αναλυτικότερα, κατά την πενταετία 2006-2010 η συμμετοχή των Πανεπιστημίων στο σύνολο των ελληνικών δημοσιεύσεων ήταν 82,5% (40.697 δημοσιεύσεις), των Ερευνητικών Κέντρων της ΓΓΕΤ 13,7%, (6.755 δημοσιεύσεις), των Δημόσιων Φορέων Υγείας 11,5% (5.698 δημοσιεύσεις), των ΤΕΙ 4,6% (2.263 δημοσιεύσεις), των Λοιπών Δημόσιων Ερευνητικών Φορέων 3,3% (1.616 δημοσιεύσεις), των Ιδιωτικών Φορέων Υγείας 2,8% (1.393 δημοσιεύσεις), των Λοιπών Ιδιωτικών Φορέων 1,8% (891 δημοσιεύσεις) και των Λοιπών Δημόσιων Φορέων 1,1% (566 δημοσιεύσεις).
Το 2010, οι περισσότερες ελληνικές δημοσιεύσεις (48,9%) κατατάσσονταν στο επιστημονικό πεδίο «Φυσικές Επιστήμες» και ακολουθούσαν τα πεδία «Ιατρική & Επιστήμες Υγείας» (39,4%), «Μηχανική & Τεχνολογία» (23,6%), «Κοινωνικές Επιστήμες» (6,3%), «Γεωργικές Επιστήμες» (3,3%) και «Ανθρωπιστικές Επιστήμες» (1,5%).
Τη δεκαπενταετία 1996-2010, παρατηρείται μεγάλη αύξηση στις δημοσιεύσεις που πραγματοποιούνται σε συνεργασία με ελληνικούς ή ξένους φορείς. Το 2010, το 67,2% των ελληνικών δημοσιεύσεων ήταν προϊόν συνεργασίας, ποσοστό που βρίσκεται κοντά στον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό, το 1996, ήταν 49,3%. Ειδικότερα, το 42,3% των ελληνικών δημοσιεύσεων παράγεται με τη συνεργασία φορέων από το εξωτερικό, ενώ το 35,3% πραγματοποιείται από συνεργασίες μεταξύ ελληνικών φορέων.
Την πενταετία 2006-2010, οι Έλληνες επιστήμονες συνεργάστηκαν με επιστήμονες από 154 χώρες σε όλο τον κόσμο. Ο μεγαλύτερος αριθμός συνεργασιών πραγματοποιείται με τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Τα Πανεπιστήμια έχουν το μεγαλύτερο, από όλες τις κατηγορίες φορέων, ποσοστό δημοσιεύσεων χωρίς συνεργασίες, το οποίο την πενταετία 2006-2010 διαμορφώνεται στο 35,4%. Tα Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ παρουσιάζουν μεγάλη διεθνή δικτύωση και καταγράφουν το μεγαλύτερο ποσοστό σε διεθνείς συνεργασίες (52,7%, την πενταετία 2006-2010).
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
No comments:
Post a Comment